سیستمهای تصفیه فاضلاب ممکن است به دلایلی مختلفی ایجاد بوی نامطبوعی کنند که عمده دلیل آن میتواند به طراحی نامناسب سیستم و یا در نظر نگرفتن تجهیزات خاص در فرایندهای تصفیه فاضلاب دارای بخش بیهوازی اشاره کرد. از آنجایی که این مشکل یکی از مرسومترین ایرادات موجود در تصفیهخانهها میباشد، شرکت نگین باران خدماتی جداگانه و مستقل از خدمات عیبیابی و بهینهسازی خود را در این زمینه ارائه میدهد. رفع بو از سیستمهای تصفیه فاضلاب با روشهای مختلفی انجام میگردد که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
جذب سطحی: به منظور کاهش بوی ناشی از فاضلاب می توان ترکیبات مولد بو را از موادی مانند کربن فعال، ماسه و یا جاذب های دیگر عبور داد. ذرات کربن فعال دارای خلل و فرج های بسیار هستند که این منافذ باعث حذف ترکیبات مولد بو می شوند.
تزریق اکسیژن: یکی از شرایطی که باعث تولید بوی نامطبوع می شود، شرایط بی هوازی موجود در برخی واحدهاست، به منظور جلوگیری از بروز این مشکل می توان هوا یا اکسیژن خالص را به داخل فاضلاب تزریق کرد.
اسکرابر: گازهای مولد بو را می توان با عبور دادن از اسکرابرهای مختلف حذف کرد. به طور کلی اسکرابرها در دو نوع تر و خشک وجود دارند که معمولا برای کنترل گازهای با بوی نامطبوع از اسکرابرهای تر استفاده می شود. در اسکرابرهای تر هدف افزایش تماس بین آب و هوا است تا ترکیبات مولد بو جذب یا اکسید شوند.
اکسیداسیون شیمیایی: به منظور تصفیه ترکیبات مولد بو می توان از مواد شیمیایی جهت اکسید کردن این ترکیبات استفاده کرد. از متداولترین موادی که به منظور اکسیداسیون شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرد میتوان به کلر، ازن، هیدروژن پراکساید و پرمنگنات پتاسیم اشاره کرد.
اسکرابر تر با استفاده از ازن: این روش در تصفیه گازهای با غلظت بالای آلاینده های مولد بو، حجم های بالای هوا و یا مکانهایی که دارای محدودیت فضایی هستند مورد استفاده قرار می گیرد.
ترسیب شیمایی: در این روش با استفاده از نمک های فلزی خصوصا نمک های آهن، باعث حذف ترکیبات سولفید میشوند.
و ...
مهمترین معیار در انتخاب روش مناسب بوزدایی شناسایی علت ایجاد بو و شرایط تصفیهخانه میباشد. از این رو انجام چنین پروژههایی نیازمند تخصص بالایی بوده و سیستمهای بوزدایی به شکل کاملا اختصاصی و بر مبنای شرایط تصفیهخانه و کارفرما طراحی گردند.